Fick - 10 lat później

Ellie · Gość

Zobaczymy, miss... ja to musze niedługo skończyć i dać na bloga.

Lily poprawiła krawat swojego ukochanego. Mężczyzna, z którym łączyły ja prawne więzy (niestety - na kościelny ślub pozwoliła sobie z kimś innym) z pewnością był ideałem. Pracował jako adwokat, zarabiał mnóstwo pieniędzy, byli razem od roku. Sama Lily czuła, że powoli zbliża się do końca swojej sławy piosenkarki i próbowała temu zaradzić - nad nową, wspaniałą i niesamowitą piosenka pracowała już od miesiąca, ale ciągle czuła, że jej teksty są zbyt dziecinne.
Dzisiaj ona i jej idealny partner wybierali się na kolację do Ray'a i Grace, żeby, jak co jakiś czas, spotkać się z jej przyjaciółmi.
Lily nigdy się nie spodziewała, że Ray i Grace wrócą do siebie...

... a może napiszesz piosenkę, wiesz, o nas? - Zapytała Grace. - Jak los... oraz ty... złączyliście Ray'a i mnie?...

... ale jednak wrócili. Lily bardzo cieszyła się, że mimo wszystkich problemów, zakochań i partnerów dawna załoga RFR była nierozłączna. Lily rozmyślała o tym, jadąc samochodem.
- Dylan, uważaj - powiedziała w momencie, gdy obok śmignęła ciężarówka. Był juz grudzień, mimo wczesanej pory było już ciemno. Lily to nie przeszkadzało Lubiła jeździć autem, przypominało jej to pierwszego prawdziwego chłopaka - Rivera, z którym była prawie dwa lata, po czym ukochany wyjechał na studia.
Bardzo za nim tęskniła. Czy to z tego powodu wdała się w króciutki romans z Travisem? Nie wiedziała. W sumie to nie był romans - ona płakała w jego ramionach, pocałowali się kilka razy, a potem ona zasnęła. On zresztą po jakimś czasie też.
Lily dziwnie się czuła po tej sprawie w towarzystwie Parker, która dopiero, co odzyskała chłopaka z Hong Kongu.
Tok rozmyślań przerwał jej Dylan, pytając o coś.
- Tak, słucham? - zapytała nieprzytomnie.
- Jak ci idzie piosenka? – powtórzył pytanie chłopak.
- Nadal nie wiem, co pisać... - powiedziała i skuliła się w sobie. "I'm a bitch, I'm a lover..." przyszła jej do głowy genialna myśl wypierająca wyrzuty sumienia. Wyciągnęła notatnik i zaczęła pisać...

- Panna Lilian Randall - Jones, pan Dylan Jones, państwo Strong'owie z małymi Strągąćkami i państwo McGrath - w tym pani burmistrz Roscoe. Witamy, witamy w naszych skromniutkich progach - powiedział Ray wesoło, wpuszczając przyjaciół do środka. W salonie Grace właśnie kończyła ozdabiać stół.
- Och, pięknie... - zachwycała się Kim.
- Taak... Grace jest niepowtarzalna - Ray ucałował żonę w czubek głowy i zaprosił wszystkich do stołu. Rozmowa zeszła na tory Roscoe, wspomnienia oraz ich tymczasowe problemy. Kim mało jadła, Robbie prawie się nie odzywał, a reszta próbowała to wyrównać jak się dało.
- Właśnie, Parker, jak tam szukanie pracy? - zapytała Grace.
- Myślę, że już coś mam - uśmiechnęła się, jej twarz się rozjaśniła, przypominając wszystkim starą, licealną Parker... - Będę pisała piosenki w jakiejś wytwórni.
Ręka Lily (z widelcem) stanęła w połowie drogi do ust.
A więc Parker naprawdę miała talent...
Wszyscy pogratulowali.
- A właśnie, Lily... Jak tam twoja kariera? - zapytał uprzejmie Travis.
- Mam nową piosenkę i myślę, że to jest to, czego szukałam - powiedziała Lily skromnie.
(tekst piosenki: [link widoczny dla zalogowanych])
- Mi to bardziej pasuje do Kim... - powiedział Ray, by rozluźnić atmosferę.
- Zamknij się, Brennan - mruknęła Kim jak za licealnych czasów. Na szczeście po tej uwadze zrobiło się luźniej, dzieci bawiły się na podłodze, a dorośli zajęli się dalej rozmową na temat pracy.
Robbie spojrzał na Kim. Wydawała mu się od dłuższego czasu jakaś inna. Nie chciała z nim rozmawiać, dużo czasu spędzała w pracy, a gdy nie była w pracy, to spała. Teraz siedziała, a właściwie półleżała, trzymając się za brzuch... Czyżby?
Nie pomylił się. Po chwili pobiegła do łazienki i zwymiotowała. On poszedł tam za nią i odgarnął jej włosy z czoła.
- Jak się czujesz...? -zapytał.
- A jak wyglądam? - odpowiedziała wściekła.
- Uroczo - zaśmiał się Robbie, próbując spojrzeć jej w oczy. - Co się dzieje?
- A jak sądzisz?
- Możesz mówić jaśniej?
- Nie. Siedzę przy klopie, powstrzymuję się od wymiotów, a moi przyjaciele stoją w drzwiach. Mam prawo być troszeczkę rozgoryczona.
- Jesteś w ciąży?
- Tak.
- Czemu nic o tym nie wiem?
- Bo jeszcze sama się nie przyzywyczaiłam... Miałam ci powiedzieć.
- Kiedy?
- Jak się przyzwyczaję.
- Za pół roku?
- Troszkę wcześniej... Nie jesteś zły?
- Za co?
- Nie wiem. Faceci potrafią być źli za różne rzeczy...
- Nie, cieszę się... Tylko jak to powiemy twoim rodzicom?
- A musimy coś mówić? - zapytała Kim i przytuliła się do niego. Była szczesliwa, że znowu wszystko gra. Czyżby właśnie przyzwyczaiła się do myśli, że coś w niej mieszka?
- Tak - powiedział Robbie, a Kim zaczęła nucić pod nosem "I'm a bitch, I'm a lover..." ku wielkiej radości Ray'a i Lily.

KONIEC

miss_e

cudeńko! Piosenka i w ogóle Kim Very Happy

świetne ale mam nadzieje że coś cię jeszcze najdzie i napiszesz epilog a nawet kilka Very Happy

Stuffy

super

czekam na więcej Very Happy

blacky

kabaczek

hm... happy end? Wink

Cieszę się, że Grace i Ray sa razem;) No Kim i Robbie oraz Parker i Travis. Co tu dużo gadać: podobało mi się Wink

ebcia

" Randall- Jones" Very Happy

rządzi:D Ładne, naprawdę. Inaczej niż u mnie, ale przekonujesz mnie do pary Rayce Smile

Może dam im jakąś szansę... w końcu Raymond Stanley Brennan powiniem się w końcu ustatkować. 40-na karku, a on sam, chociaż niektórzy to lubią. Co do Twojego ficka, ładnie to wszystko skleciłaś, a to przejście (o którym później mowa) mistrzowskie:)
Dobra, idę czytać resztę Smile

PS. Mówiłam już, że mam drugi odcinek, a trzeci w zeszycie.

Ashi

super opowiadanie Very Happy

tylko dlaczego koniec ??? Confused

ja bym chciała więcej Very Happy

Ashlynn

super..

ciekawe, jak będzie wyglądać dziecko Kim i Robbiego z taką wielką szopą na głowie haha ;D

Stuffy

zrobią mu dready Very Happy

ebcia

Ja jak się urodziłam miałam taką lekką szopę na głowie:D przynajmniej tak mówią.

Stuffy

a jak ja się urodziłam to miałam koguta, którego w żaden sposób nie dało się przylizać Very Happy

Ashi

heheheh

ze mnie łysa pałka była Wink

Adam

Ellie · Gość

Cóż, dziękuję ci za opinię, Adasiu. Ale ten fick to nie wypracowanie z polskiego, więc mam nadzieję, że następnym razem przymkniesz oko na błędy z wklejaniem linków.
A fick sprawdziłam w wordzie przed wysłaniem i nie wiem, skąd się wzięły błędy Sad

I jeszcze raz bardzo ci dziękuję, Adasiu.

Ashlynn

Adasiu, a może umieścisz na naszym forum jakieś swoje ficki? nie muszą być przecież związane z Degrassi Wink

prooosimy;)
nie chcę ich po to żeby je wyśmiac czy coś takiego, po prostu chciałabymm przeczytać.
aha, z tego co wiem, po 'mimo' nie daje się przecinka Wink